www.klubmord.fora.pl

Rubikon18 · Wysłany: Nie 22:16, 08 Mar 2015 Temat postu: Ostatnio czytane...

Ostatnio sięgnąłem po książkę „Gdzie jest trzeci król?” Macieja Słomczyńskiego. Fabuła książki jest prosta i znana dzięki udanemu filmowi na jej podstawie, więc rozwodzić się nie będę. Zacytuję jednak przemówienie szefa międzynarodowego gangu na temat policji i świata przestępczego, w którym autor nieźle popłynął. Szczególnie zaś spodobał mi się motyw kwiatu na nieurodzajnej glebie kodeksu karnego, który brzmi jak z jakiejś przypowieści mądrościowej. Edigey i inni ze swoimi analizami społecznymi i propagandowymi wtrętami mogliby się tutaj od Słomczyńskiego wiele nauczyć Wink

. I chociaż nie wiem, czy jest to świadoma zabawa konwencjami literackimi, ten fragment – przypominający zaczerpniętą z szekspirowskiego dramatu albo z Homera mowę antycznego wodza do swych żołnierzy przed walką – na tle nieskomplikowanej fabuły stwarza dodatkowy efekt komiczny.

A teraz, po tym wyczerpującym wstępie, zapraszam do czytania i życzę miłej lektury. Smile

„– Od lat powtarzam wam, moi drodzy, że policja to wielkie dzieci... – powiedział pan Gruber poważnie. – Wydaje mi się, że do policji wstępują przeważnie młodzieńcy, którzy w pewien sposób nie osiągną nigdy granicy dojrzałości. Nie mówię tu, oczywiście, o policjantach regulujących ruch, gdyż są to ludzie mentalności listonoszy lub piekarzy, po prostu pragnący zarobić ciężką pracą na uczciwy kawałek chleba. Myślę o tych, którzy w każdym kraju tworzą policję śledczą. Są to chłopcy, którzy zbyt wiele czytali we wczesnej młodości o przygodach i walce dobrego przeciw złemu. Wydaje im się, że będą bohaterami walczącymi z legionem krwawych zbirów, którzy w ich mniemaniu tworzą to, co zwykliśmy nazywać światem przestępczym. Tymczasem okazuje się, że świat przestępczy jak każda klasa społeczna (A tak, proszę panów! Jesteśmy odrębną klasą społeczną, gdyż nie można nas przypisać do żadnej z istniejących klas!) także posiada swoich najlepszych przedstawicieli. Tymi najlepszymi, tym kwiatem rozkwitającym wspaniale na nieurodzajnej glebie kodeksu karnego, nie mogącej jednak doprowadzić do jego przedwczesnego uwiędnięcia, są intelektualiści, którzy wszystkie swe uzdolnienia oddali w służbę walki z szarzyzną życia, wypływającą z prostego faktu, że za pracę swą przeciętny obywatel świata otrzymuje o wiele za mało, aby móc zadowolić choćby skromne marzenia o dostatku i miłym przepędzeniu tej ograniczonej liczby lat, jaka jest nam dana od dnia narodzin do starości. Okazuje się, że mentalność człowieka, który zostaje oficerem policji, stoi o wiele niżej od mentalności owej grupy, o której przed chwilą wspominałem. W związku z tym są oni bezradni wobec naszych poczynań, o ile, oczywiście, nie popełnimy jakiejś prostej omyłki leżącej w zasięgu ich wyobraźni. Tylko taka omyłka może ludzi naszego pokroju oddać w ręce przemocy policyjnej, nazywanej popularnie sprawiedliwością. Jak powiedziałem, różnica pomiędzy nimi a nami jest taka, jak różnica pomiędzy dziećmi a dorosłymi. Dzieci od dorosłych różni przede wszystkim to, że dorośli dzięki doświadczeniu i wygimnastykowaniu umysłu łatwiej przystosowują się do niespodziewanych sytuacji umieją wyciągnąć z nich szybkie wnioski, podczas gdy dzieci gubią się natychmiast, jeśli zdarzy się coś niespodziewanego, z czym nie zetknęły się dotychczas i na co nie mają gotowej odpowiedzi w działaniu. (...)
Rządzą nami zawsze dwie generalne zasady, od których nie może być żadnych odstępstw:
1) Nigdy nie przelewać krwi ludzkiej i nie splamić się zbrodnią, gdyż jak wiadomo kodeksy karne całego świata mają zupełnie inny stosunek do przestępstw popełnianych przez osoby bezbronne, nie dokonujące gwałtu, a działające wyłącznie przy pomocy intelektu. Poza tym uważamy zabójstwo za rzecz absolutnie niedopuszczalną. Nie wolno jest jednemu człowiekowi odbierać życia innemu człowiekowi. Jest to niezgodne z etyką chrześcijańską.”

Swoją drogą, kontakt z tą książką przyniósł mi myśl, że przydałaby się jakaś rzetelna publikacja o współpracy milicji z Interpolem, która ukazywałaby, czy taka współpraca faktycznie miała miejsce i jak przebiegała.

Magdalena · Wysłany: Wto 18:25, 10 Mar 2015 Temat postu:

Wydaje mi się, że Joe Alex przed napisaniem tego tekstu zapłacił mandat za przekroczenie przepisów drogowych. Tak mi się to kojarzy Very Happy

Jeśli chodzi o przestępczość, to faktycznie, wśród "gości" z zagranicy dybiących na polskie dobra i te kultury i materialne zdarzają się różne typy, ale ... to rzeczywiście częściej spotyka się w książkach zagranicznych złoczyńców, niż współpracowników z Interpolu Very Happy

Generał · Wysłany: Czw 9:49, 12 Mar 2015 Temat postu:

Nie spotkałem się jeszcze z publikacją naukową o współpracy MO z Interpolem. Wątek ten pojawiał się od czasu do czasu tylko w milicyjniakach. Nie wykluczam, że mogły istnieć takie opracowania ale do użytku służbowego.

Generał

Pochwalmy się powieściami milicyjnymi (i nie tylko) , które ostatnio mieliśmy na rozkładzie. Było JEDYNE WYJŚCIE teraz PRZEDZIAŁ MORDERCÓW Sebastiena Japrisota. Lubię kolejowe kryminały. A tu akcja w pociągu z Marsylii do Paryża Cool

.