www.klubmord.fora.pl

marwas5

Witam.Czy ktoś z was czytał książkę Wilhelminy Skulskiej "Pościg".Czy to jest kryminał,reportaż ? Z Wikipedii wynika,że w ogóle tej książki nie napisała(nie jest wyszczególniona w twórczości)Wydana w 1974 roku.Nakład 40000 sztuk.Marcin Gdańsk

Generał

POŚCIG jest zbiorem reportaży sądowych z lat 60 i 70 - tych. Osobiście nie lubię powieści milicyjnych tej autorki, ale reportaże są niezłe. No i książka jest gruba, ponad 300 stron. Współczesnego czytelnika może drażnić nieco język narracji, ale da się to jeszcze czytać. W podobnym tonie były utrzymane reportaże sądowe MORDERSTWO STOŁOWE Jerzego Urbana. Paradoksalnie bardziej się mi podobały, zwłaszcza opowiadanie o pijanym indyku i gęsiach tudzież człowieku o nazwisku "Cobyło".

Magdalena

Urban również wydał podobny zbiór reportaży sądowych "Wszystkie nasze ciemne sprawy". Chyba były swego czasu drukowane w "Kulisach". Też dobrze się czyta.
Indyk z "Morderstwa stołowego" rzeczywiście był świetny Very Happy

Rubikon18

marwas5

Ja osobiście Urbana nie mam,ale spokojnie odstąpię komuś ten "Pościg" Skulskiej.Jak jest chętny to poproszę o wiadomość.Gratis jest Smile

Magdalena

Skulskiej to najlepiej się "czyta" książka "Działka i ja". Powieści kryminalne trochę gorzej. Urbana mam. Oba zbiory reportaży sądowych, ale nie mam pojęcia, jak zrobić z nich skan. Mogę ewentualnie przepisać parę krótszych i ciekawszych i przesłać ...

Rubikon18

Magdalena

Skaner posiadam, ale w tej chwili do komputera mam podłączoną drukarkę. Chyba, że do laptopa da się podłączyć. W obu książkach jest sporo ciekawych reportaży. Urban jako dziennikarz wybierał te "najsmakowittsze" sprawy i odpowiednio je opisywał. Książki są dość grube - "Magma II Morderstwo stołowe" liczy sobie 302 str. a reportaży jest mniej więcej 71. Książki "Wszyskie nasze ciemne sprawy" nie mam pod ręką, ale też ma sporo stron. To się da zeskanować, z tym może jakoś sobie poradziłabym, ale z przesłaniem skanu to już gorzej. Można rzec ...

Rubikon18

No, trudno, gdyby ktoś miał gotowy skan, to co innego - może znajdę wersję papierową przy najbliższej okazji. Co prawda, raczej nieprędko ta okazja nastąpi, ale też nie będę dziadował i obarczał kogoś, skoro to aż tyle tekstu.

stefan downar

Te książki z reportażami to pisał ten sam Jerzy Urban co ma gazetę NIE? Czy to tylko zbieżność nazwisk? Zaciekawiliście mnie. Nie spotkałem się nigdy z tymi książkami.

Magdalena

Tak, to ten sam człowiek. Kiedyś pracował jako dziennikarz, potem był rzecznikiem rządu ... tak jak i Wiesław Górnicki. Urban jako pisarz używał również pseudonimów Rem, Kibic, lub wydawał książki jako ... Urban. Dobrze napisane, lekkim językiem, dobrą polszczyzną ...w każdym razie utwory obu byłych rzeczników dobrze się czyta. Czasopismo "Nie" ... to już jest inna bajka. Przejrzałam parę egzemplarzy i przerwałam lekturę.

Rubikon18

Magdalena

Mnie bardziej denerwuje ujawnianie kolejnych afer, śledztwa trwające bardzo długo i kary, raczej nie zniechęcające do naśladowania.
Trudno Urbana porównywać z Krasickim, czy Ursynem Niemcewiczem. Tamci zajmowali się satyrą, twórczością patriotyczną. Urban zazwyczaj pisał felietony, lub reportaże kryminalne. Kiedyś, jeszcze w "Kulisach". W "Nie" artykuły piszą różni dziennikarze, oczywiście są to artykuły zgodne z charakterem czasopisma, czyli jak kolega wspomnial przydatne w walce o "rząd dusz".
Moja ocena odnosiła się tylko do zbioru tych reportaży sądowych. Starałam się zachować obiektywizm i ... jednak są napisane dobrą polszczyzną, z poczuciem humoru i ... są ciekawe. Powstały w czasie PRLu i wtedy również rozmaite afery i sprawy kryminalne chwały państwu nie przynosiły. W każdym razie władze nie były nimi zachwycone. Satysfakcji z istnienia tych spraw nie zauważyłam, ale to jednak były inne czasy. Pewnie i inny punkt widzenia ...

Generał

Rubikon18 zwrócił uwagę na to samo, co i mi rzuciło się w oczy iks lat temu podczas przypadkowej lektury tej gazety: złośliwa satysfakcja wypływająca z artykułów opisujących rozmaite patologie życia społecznego.

Reportaże J. Urbana bardziej się mi podobały i jak zauważyła Magdalena są napisane lekko, z humorem i poprawną polszczyzną. Moim zdaniem autor celowo dobrał najbardziej absurdalne sprawy dla uwypuklenia głupoty łamiących ówczesne prawo.

Rubikon18